Als je kinderen de deur uit zijn

Als kinderen het huis uitgaan is dat een goed moment om hun kamer een andere bestemming te geven. Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt.

Zijn jouw kinderen de deur uit, of in ieder geval bijna? Vind jij het ook zo moeilijk om iets te veranderen aan de inrichting van hun kamer of hun kamer zelfs een andere bestemming te geven? Ben je bang om dingen te veranderen, omdat je denkt iemand te kwetsen of tekort te doen? Ik wel. Het gaat bij mij om de slaapkamer van onze zoon.

Al 8 jaar niets veranderd

Sinds onze zoon in 2010 uit huis ging, om te gaan wonen in een instelling, hebben wij zijn slaapkamer gelaten zoals hij was. Het bed, het behang, de boeken en cd’s. Een klein deel ging mee en een groot deel bleef achter. Er veranderde wel eens een klein dingetje, maar dat was het. Vanwege zijn autisme dachten wij dat het belangrijk zou zijn om alles bij het oude te laten. Vertrouwd voor hem, als hij eenmaal per maand een nachtje thuis sliep. En stiekem vond ik het ook wel fijn dat er niets veranderde.

Fijne werkkamer

Sinds vorige week heb ik de knop omgezet. Eigenlijk wist ik het wel, maar nu zei een ander het ook: ‘Je zoon hangt niet aan een plek, maar aan vertrouwde personen.’ Het gaat niet om de plaats van zijn bed en de kleur van het behang. Het gaat om een vertrouwde plek in het huis van ons als gezin. En dat mag ook best in een andere kamer zijn.  

Hij had/heeft een grote kamer in ons huis, aan de oostkant waar de zon opkomt. Een fijne kamer waar ik graag ben, maar niet zoveel kan momenteel. Mijn werkkamer is aan de westkant. Het is een pijpenla waar ik prima kan zitten, maar waar ik het altijd een beetje koud heb. Daarom zit ik meestal in de woonkamer.

Ik zou heel graag zijn mooie kamer gebruiken als werkkamer waar ik niet alleen kan werken, maar misschien me ook gewoon kan terugtrekken als ik dat wil. En weet je, ik zie het al helemaal voor me. Ik ga het doen!

Of toch maar verhuizen?

Ik heb wel eens gedacht: zullen we maar gaan verhuizen? Dan lost het probleem zich vanzelf op. Maar, we wonen hier zo fijn. Dus dat zou zonde zijn en eigenlijk ook een beetje raar. Natuurlijk wil ik dat onze zoon, als hij bij ons komt een leuke kamer heeft, maar dat kan dus ook op een andere plek zijn. Bij een verhuizing zou het ook een andere kamer worden

.

Moeilijk

Ik zie bij anderen ook dat ze soms moeite hebben om dingen te veranderen. Om het huis anders in te richten of kamers een andere bestemming te geven. Maar je doet jezelf waarschijnlijk tekort als je alles bij het oude laat. Waarom zou jij geen recht hebben op een werk- of hobbykamer?

Ooit zei iemand tegen mij: ‘Als je kinderen de deur uitgaan, moet je gelijk iets doen met hun kamer.’ Dat vond ik toen erg drastisch. Maar, als je niets doet, wordt het na verloop van tijd alleen maar moeilijker. Het is jouw huis en je kinderen hebben tenslotte elders ook een nieuwe woonplek. Sinds een aantal jaren is ook onze oudste dochter uitwonend. Zij woonde eerst op kamers en dit voorjaar is ze getrouwd en heeft ze een heel huis. Dat voelt op de een of andere manier anders, maar ook haar oude kamer gaan we aanpakken en daar maken we een leuke logeerkamer van.

Veranderen en behouden

Heb jij ook van die plekken in huis? Ben je bang om iets te veranderen of weg te doen? Voelt het eng? Ik begrijp het helemaal. Soms heb je toestemming van jezelf nodig of anderen om het te gaan doen. Wil je iets bewust laten zoals het is? Als het jou niet in de weg zit, is dat geen probleem.

Is dat wel het geval en wil je ruimte voor jezelf? Ik denk graag met je mee. Wellicht kunnen we manieren vinden om dingen te behouden en te vernieuwen, zodat je jezelf geen geweld aan doet, en toch tevreden bent.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *