Kan een vrijwilliger dat ook?

Hulp inroepen is moeilijk. Toegeven dat je de controle kwijt bent over je eigen situatie misschien nog wel moeilijker. Een professional organizer is toegerust om naast het organizeren juist ook oog te hebben voor de mens achter de situatie. Om te helpen zonder oordeel en doelgericht.

Die vraag kreeg ik onlangs bij de verlenging van een WMO-contract *. Met andere woorden: ‘Wat doe jij meer dan een vrijwilliger zou doen?’ (Die vraag riep bij mij ook vragen op: Wat is het beeld over organizers? Denkt men dat het alleen om opruimen gaat?)

Ik heb in déze situatie aangegeven dat extra handjes op termijn fijn zijn, maar dat dat nu nog niet helpend is. En waarom niet? Omdat er soms zoveel aan de hand is, dat je voorzichtig moet handelen, met begrip en respect. Met kennis van zaken en doelgericht. Opruimen is een middel om overzicht te krijgen. Geen doel op zich.

Ik weet best hoe het moet!

Vaak hoor ik: ‘In mijn hoofd weet ik precies hoe ik het hebben wil. Maar ik kom er niet toe. Het lukt niet.’ Je zou kunnen denken dat iemand met goede tips, schema’s of takenlijstjes geholpen zou kunnen zijn. Of met wat pep-talk.

Mijn ervaring is dat deze lijstjes in overvloed aanwezig zijn, net als de boeken met tips, maar blijkbaar is dat niet genoeg! Mensen worden er ook onzeker van. ‘Ik zou dit toch moeten kunnen! Hoe moeilijk is het nu? Ik hoef alleen maar … te doen.’

En dat is dus het probleem. Je begint niet. Is dat luiheid? Nee. Wat dan wel?

Uitstellen van moeilijke dingen

Hoe vaak stel je moeilijke dingen niet uit? De belastingaangifte of een moeilijke brief. Net zoals je schoolgaande kinderen het lezen van boeken of het inleveren van een werkstuk eindeloos kunnen uitstellen. Of dit allemaal onder dezelfde noemer valt weet ik niet, maar ik denk wel dat we het allemaal herkennen.

Helpt het als je iets uitstelt? Meestal niet. Je moet het toch doen. Wat wel helpt is om iets te doen op het moment dat je er zin in hebt of dat je in een actieve bui bent. ‘Go with the flow’ dus.

Maar, als die ‘flow’ nooit komt en je langzamerhand niet meer weet hoe je dingen moet oplossen. Wat dan?

Iemand die het samen met je aanpakt

Eigenlijk is het enige dat ik tot nu toe heb zien werken Het samen werken. Artsen en hulpverleners praten vaak met je op hun kantoor en sturen je naar huis met opdrachten en goede tips. Dát is nu juist wat ik anders doe. Ik kom bij je thuis en biedt praktische hulp.

Die kan bestaan uit:

  • het naast je zitten terwijl je die brief schrijft of je post uitzoekt
  • of het meedenken over wat je het eerst wilt gaan aanpakken
  • of het helpen bij het nemen van beslissingen
  • of het verplaatsen, uitzoeken en sorteren van spullen
  • of allemaal.

Want dat is belangrijk: Jij bent de eigenaar van je situatie en jij bepaalt welke kant we op gaan. Uiteraard heb ik daar ook een idee over en bespreken we samen de strategie, maar je huurt mij in om jouw doel te bereiken.

Controle terug

Een tijd geleden vroeg een nieuwe cliënt mij: ‘Wat wil je gaan doen vandaag?’ Ik antwoordde: ‘Wat heb jij nodig op dit moment?’ Dat verraste haar. Ze verwachtte dat ik dat zou gaan zeggen. En door deze benadering heeft zij zelf haar doelen gesteld en bepaalt ze zelf wat ze wil op welk moment. Ze heeft wel hulp nodig om daar te komen, maar zij neemt weer de leiding en ik zie dat het haar sterker en hoopvoller maakt. En dat is wat ik wil bereiken. Ik blijf tenslotte niet voor altijd.

Waarom lukt het wel met iemand naast je?

Ook dat is een ervaring die we allemaal wel kennen. Het op een rijtje zetten wat er eigenlijk nog gedaan moet worden, het bespreken wat je moeilijk vindt, het delen van je probleem maakt het allemaal makkelijker. Tenminste, als die persoon begrijpt wat jij nodig hebt.

Blijkbaar fungeer je als professional organizer ook zo. Soms als een stok achter de deur. (Er is nu iemand in huis, dus die laat je niet voor niets komen. Bovendien kost het geld.) Maar veel meer als een vertrouwenspersoon. Iemand bij wie je durft toe te geven dat je het (nog) niet kan of dat je bang bent het fout te doen. Iemand die je geruststelt en die je helpt om het aan te durven gaan. En iemand die het niet voor je gaat doen, maar je helpt het zelf te kunnen!

Hulp van familie of vrienden

Een huis leeg schuiven is geen kunst. Maar, met geduld, respect en zonder oordeel, nagaan wat iemand helpt om het zelf weer te kunnen wel. Ik merk dat mensen liever niet gaan opruimen met hun familie of vrienden. Die hebben een oordeel, snappen niet dat je het zover hebt laten komen, begrijpen niet waarom je niet alles weggooit of willen de spullen zelf wel hebben. Dit geeft stress en maakt de verhoudingen niet altijd beter. En als je netwerk al niet zo groot is, wil je wat je hebt niet kwijt.

Of toch een organizer?

Zie jij meer heil in het inschakelen van onafhankelijke ondersteuning, dan kun je bij mij terecht. Woon je niet in het Groene Hart van Zuid Holland? Dan verwijs ik je graag door naar collega’s van mijn beroepsvereniging.

*WMO-contract: begeleiding via de Wet Maatschappelijke Ondersteuning in de vorm van Zorg in Natura. Deze contracten worden afgesloten met de gemeente en hebben vaak een looptijd van een half jaar of een jaar. Als het nodig is, wordt het contract verlengd voor een vergelijkbare periode. De gemeente toetst de noodzaak hiervoor bij de cliënt en de zorgaanbieder.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *