Ik ben toch geen krokodil?

Hoe je brein werkt en eigenlijk altijd gaat voor de makkelijkste optie.

Heb je wel eens gehoord van het reptielenbrein? Ik tot vorige week niet. In eerste instantie stuitte het me tegen de borst, omdat ik mezelf niet met een reptiel wens te vergelijken, maar toen ik verder ging lezen werd me het een en ander duidelijk. En dat wil ik graag met je delen en wel vanwege het volgende: waarom doe je ‘ongezonde’ dingen zo makkelijk en ‘gezonde’ dingen niet?

Verstand of impuls

Blijkbaar bestaat ons brein uit drie soorten of afdelingen:

  • het primitieve of reptielenbrein (gericht op overleven, gevaar, voedsel, voortplanting)
  • het limbisch of emotioneel brein (gericht op emoties en gevoelens en het onthouden ervan)
  • de neocortex of denkend brein (gericht op taal, kennis, analyse, leren)

Omdat ik me geen Erik Scherder voel, waag ik me niet aan een uitgebreide uitleg, maar aan een kleintje waar door vakmensen ongetwijfeld op af te dingen is.

Ik begrijp het als volgt: Ons primitieve brein is snel. Dat reageert als eerste op impulsen. Gevaar kan meestal geen uitstel verdragen. Ons emotionele brein zorgt voor emoties als woede, angst, blijdschap, verliefdheid en het onthouden daarvan. Emoties zijn sterk en ook sterke drijfveren. Denk aan woede en verliefdheid. Ons denkend brein is trager en komt als laatste aan bod. Lees meer in dit artikel.

Wat mij hierin zo fascineerde was dat ik altijd van mezelf dacht dat ik weloverwogen besluiten nam in het leven. Nu begrijp ik dat emoties een veel belangrijkere drijfveer zijn en dat ik in enge, nieuwe situaties al snel voor veiligheid en bekende dingen koos. Terwijl ik dacht….

Wat betekent dat?

Wij worden elk moment verleid tot het doen of kopen van dingen die goed voor ons zouden zijn. Kijk naar de reclames en je ziet dat er wordt geappelleerd aan ons gevoel voor welvaart, schoonheid, veiligheid, gezelligheid, aanzien en jong blijven. Geven die producten wat ze je voorhouden? Waarschijnlijk niet, maar je denkt dat het zo is. We zijn gevoelig voor dingen en daarop speelt men in.  Het kan goed voelen, maar of het echt goed voor je is is de vraag. Ons gevoel is dus een gevaarlijke raadgever!

Goede voornemens

Daarom gaan goede voorgenomen zo snel in rook op. Stoppen met roken, afvallen, meer sporten, je huis opruimen? Je emoties of snelle behoeften zeggen je dat volgende week vroeg genoeg is, of dat je nu zo moe bent, of dat je leven nu zo chaotisch is. En als het nu lukt om een kilo af te vallen in twee dagen, je later nog wel eens voor het echte werk kunt gaan.

Oplossing?

Bewustwording is al een belangrijke. Voor welke dingen ben ik gevoelig. Wat helpt mij en wat houdt me tegen? Wat vind ik belangrijk en wat kan me niet zoveel schelen?

Het helpt mij heel erg om bij ‘moeilijke’ dingen mijn voornemens te delen en samen te werken met iemand, bijvoorbeeld een coach. Op die manier kan ik niet stoppen zonder gezichtsverlies, tenzij ik echt mijn best heb gedaan. Natuurlijk kan ik mezelf aanpakken, belonen voor goed gedrag, maar ik ben niet altijd even streng voor mezelf. Herkenbaar? Meestal helpt een externe factor beter. Een doel wat je wilt bereiken en wat je vooral veel vertelt aan anderen. Het is dan moeilijker om af te haken, dan dat je het plan alleen voor jezelf hebt gehouden.

Heb jij bijvoorbeeld al eens pogingen gedaan om iets aan de rommel in je huis te doen? Heb je boeken gelezen en stappenplannen gevolgd? Maar werkte het niet? Gaf je het op en gunde je jezelf een break?  Ik begrijp je probleem en ik kan je helpen vol te houden en te genieten van de stappen vooruit.

Zullen we samenwerken? Je kunt het. Je bent toch geen krokodil! Bel me, vrijblijvend.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *